Korfu w mitologii - zobaczmy czego możemy się dowiedzieć o wyspie i jej nazwie przeszukując biblioteczne półki w poszukiwaniu legend i mitów.

Korfu, starożytna Kerkyra (gr. Κέρκυρα = Kerkira, łac. Cercyra; wł. Corfu) (Korfu)

Wyspa Korfu jest wspomniana przez Homera w "Odysei" jako Scheria, słynna kraina zamieszkana przez lud zwany Feakami, lud umiłowany przez Bogów, znany z żeglarstwa i handlu. Według legendarnego Homera, Odyseusz, gdy uciekł od Kalipso i chciał wracać do domu, spotkał się z gniewem Posejdona, który zamienił jego statek w skałę. Odyseusz znalazł się na brzegu krainy ludu Feaków i był zmuszony szukać u nich pomocy. Na wyspie Scheria panował król Alkinoos (syn Posejdona), który miał córkę o imieniu Nausicaa. Nausikaa znalazła Odyseusza nad rzeką, gdzie poszła prać razem z niewolnicami. Odyseusz, zanim udał się w dalszą podróż do domu, gościł na wyspie i podziwiał jej uroki. Miejsce znalezienia Odyseusza przypisuje się miejscowości Paleokastritsa. Istnieje tam również skała, która rzekomo jest tą, w którą zamieniony został statek Odyseusza. Za tę pomoc Alkinoosa i jego lud spotkała straszliwa kara ze strony Posejdona, który zamienił wszystkich w skały. Według Homera, Korfu była więc ostatnim przystankiem w drodze Odyseusza na Itakę. Do dziś dnia lud zamieszkujący wyspę Korfu nazywa się Feakami. W krzyżówkach i greckich quizach telewizyjnych kilkakrotnie spotkałam się z pytaniem, jaką wyspę zamieszkują Feakowie.

Wiele lokali na wyspie nosi nazwy od imion bohaterów mitologii, np. Penelopa, Nausikaa, Odyseusz jakby na potwierdzenie informacji o Korfu w mitologii greckiej.

Paleokastritsa, w oddali widoczna jest skała przypominająca kształtem statek

Apoloniusz Rhodius w dziele "Argonauci" pisze, że wyspa Korfu była jednym z miejsc postoju Jazona i Argonautów w podróży po Złote Runo.

Jeśli chodzi o nazwę wyspy, istnieje wiele wersji.

W starożytności Korfu miała różne nazwy: Makris (gr. długi) ze względu na długość. Drepano (gr. sierp) ze wzgledu na podobieństwo do kształtu sierpu, narzedzia rolniczego. Scheria - w mitologii Demeter poprosiła Poseidona, żeby zatrzymał (schein) błota rzeki z przeciwnego wybrzeża kontynentalnego, aby wyspa się z nim nie połączyła.

Wyspa miała więc wiele nazw, aż do otrzymania tej, która istnieje do dzisiejszego dnia - Kerkyra. Kerkyra była nimfą, córką króla rzek Asoposa. Bóg Zeus pokochał piękną dziewczynę, uprowadził ją i zabrał na wyspę, którą nazwał jej imieniem. Z ich związku zrodził się syn, Feak, a od jego imienia nazwano lud zamieszkujący Kerkyrę Feakami. Do dziś dnia Korfu nazywa się "Wyspą Feaków".

Korfu w mitologii greckiej zajmuje szczególne miejsce. Opiewana tam jest nie tylko jej rajska naturalność, lecz także gościnność (philoksenia) i gotowość jej mieszkańców do niesienia pomocy.

Carle van Loo "Neptune and Amymone" - źródło Wikipedia

Wielu badaczy uważa, że mit nimfy Kerkyry etymologicznie związany jest ze słowem "szczyt" (koryphi), znajdującym się naprzeciwko cytadeli (fortu). Gdy pierwsi osadnicy zamieszkali na wyspie, były dwa wysokie wzgórza, pomiędzy którymi powstała osada, dzisiejsze miasto Korfu, "miasto wśród szczytów" (obrazek przewodni wpisu pokazuje starą mapę "miasta wśród szczytów"). Od słowa koryphi, powstało łacińskie słowo Korfu i pod tą nazwą wyspa jest znana poza granicami Grecji. Grecy bowiem, nadal nazywają wyspę Kerkyra. Istnieje także na wyspie imię żeńskie Kerkyra, jakby na potwierdzenie istnienie nimfy i księżniczki wyspy o tym imieniu.

Post pochodzi z mojego bloga osobistego https://www.greckibazarewy.pl/korfu-w-mitologii

• polish
• tematygodnia
• korfu
• mitologia
• greece