W moich poprzednich wpisach o zamkach obronnych na wyspie Korfu wspomniałam, że Stara i Nowa Twierdza, znajdujące się na obrzeżach korfiańskiej Starówki, były połączone murami obronnymi. Całe Stare Miasto, noszące tą samą nazwę co cała wyspa, było więc oddzielone od pozostałej części wyspy i od morza.

Obmurowanie miasta miało na celu ochronę przed najazdami tureckimi. Obydwie twierdze oraz większość murów obronnych zbudowali głównie Wenecjanie (1387 – 1797), potem prace kontynuowali i zmieniali Brytyjczycy (1815 -1864).

Największych zniszczeń murów obronnych Starówki na Korfu dokonano podczas II wojny światowej.

Mury otaczające Stare Miasto miały oczywiście bramy wjazdowe i właśnie tym bramom postanowiłam poświęcić osobny wpis. Bo przecież 4 bramy Starego Miasta Korfu mają swoją własną historię i były bardzo ważne dla jego mieszkańców, ponieważ umożliwiały komunikację z morzem i przedmieściami.

BRAMA KRÓLEWSKA (PORTA REALE)

„Brama Królewska” czyli „Porta Reale” była najpiękniejszą i najważniejszą z bram miejskich. Jej budowla i rzeźbione ozdoby wskazują na to, że Republika Wenecka chciała nawiązać do wielkości starożytnej Grecji. Było to główne wejście do miasta.

Bramę Królewską zaprojektował włoski architekt Ferrante Vitelli, będąc pod wpływem bram Werony, Zary oraz weneckiej bramy Jezusa do fortyfikacji Heraklion na Krecie (wszystkie są autorstwa Michele Sanmicheli).

Do Bramy Królewskiej prowadziła główna droga do miasta najpierw nazywana Calle Delle Acque a później Strada Reale.

Obecnie jest to ulica Efgienijou Wulgareos. Podczas remontu ulicy w 2015 roku odkopano pozostałości po Bramie Królewskiej. Niestety zostały one zakryte nową kostką brukową... szkoda...

Brama otwierała się o wschodzie a zamykała o zachodzie słońca. Po zachodzie słońca nikt nie mógł wejść do miasta bez pozwolenia. Pomimo swojej wartości historycznej Porta Reale, jeden z najwybitniejszych pomników w Europie, została zburzona w 1893 roku. Protesty korfiańczyków oraz publicystów prasy greckiej i europejskiej, nie zdołały przekonać ówczesnej Rady Miejskiej do zmiany decyzji.

BRAMA JASKINI (LUB BONETI)

Była główną bramą miasta do starego portu i na szczęście przetrwała do dziś. Brama była częścią baraku a jej lokalizacja nie była wcale przypadkowa, ponieważ służyła również jako strażnica Nowej Twierdzy i portu, do którego transportowały towary weneckie statki.

Nazwa bramy pochodzi od jaskini, która znajdowała się pod wzgórzem, na którym zbudowano Nową Twierdzę. Do dziś cała dzielnica miasta nazywana jest „jaskinią”.

Brama Jaskini, prowadzi nas prosto na Starówkę od strony morza i starego portu.

BRAMA ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA

„Brama Świętego Mikołaja” (Agios Nikolaos) znajduje się na północ od Spianady, nisko nad brzegiem morza i obecnie jest schowana poniżej poziomu nadmorskiej obwodnicy miasta. Została wbudowanya w wenecki budynek Szpitala Wojskowego (OSPITAL DELLE MILIZE). Prowadziły do niej bardzo szerokie schody zaczynające się na poziomie ulicy.

BRAMA RAYMONDA

„Brama Raymonda” znajdowała się po południowej stronie Spianady na końcu bastionu Raymondo, za budynkiem koszar o tej samej nazwie. Brama została zbudowana w latach 1583-1585 i na zlecenie komisarza Douglasa została zburzona w 1837 roku, podczas budowy nadmorskiej drogi do dzielnicy miasta o nazwie Garitsa. Nie zachowały się żadne ryciny przedstawiające jej wygląd, zachowała się jedynie wzmianka o tej bramie w weneckim rejestrze gruntów (księga inwentaryzacyjna budynków publicznych i fortec, 1771).

Korzystałam:

http://www.corfuland.gr/el/istorika-kerkyra/corfu-history/oi-pyles-tis-palaias-polis-tis-kerkyras.html

Zdjęcia własne by @grecki-bazar-ewy.